Aloha!
De voorbije maanden heb ik echt naar de race toegeleefd. Zaterdag was het eindelijk zo ver. Om 6u55 mocht ik het water in samen met 2.500 andere atleten. De eerste 2 km tot het keerpunt waren een stevig gevecht in de oceaan. De Pacific was niet alleen heel ruw, we zwommen ook met een grote groep waardoor het trekken en duwen was voor een plaatsje. Uiteindelijk kwam ik na 1u03 uit het water. Naar mijn doen zeker ok.
Daarna meteen de fiets op. De wind stond tot aan het keerpunt in Hawi in ons voordeel.
Ik had me voorgenomen om met reserve van de fiets te komen - achteraf gezien een slimme zet want de 90km terug kwam de wind extra hard opzetten. Het was een ware uitputtingsslag waarin ik heel wat atleten kon "oprapen".
Ik kwam na exact 5 uren van de fiets en voelde meteen dat ik nog goed fris zat. Toch startte ik voorzichtig aan de marathon: tijdens mij eerdere twee deelnames ging het telkens mis op dit onderdeel. Ik startte het lopen aan 4' 25" per kilometer (bijna 14 km/uur) en voelde mij eigenlijk echt nog goed. Elke mijl is er bevoorrading voorzien. Ik nam telkens zoveel mogelijk ijs en water om niet uitgedroogd en oververhit te geraken. Die 42 kilometer lopen is verschrikkelijk zwaar: het kan je maken of kraken. De weg richting Energy lab lijkt wel eindeloos. Eens aan het keerpunt kan het aftellen beginnen. Dan weet je: het wordt een succes of een nachtmerrie. Vanaf kilometer 37 begon echt alles pijn te doen. Vanaf dan was het een kwestie van niet meer na te denken: gewoon keihard afzien en doorbijten tot aan de finish! Uiteindelijk kwam ik 9u29' over de iconische meet, als 7de Belg en 52ste in m’n Age Group. Daar ben ik bijzonder tevreden om. Het was een zeer geslaagde editie: ik deed meer dan een half uur beter dan mijn vorige resultaat op Hawaï.
Daarom, tot slot: tijd om een aantal mensen bedanken. Vooreerst mijn vriendin Elke die momenteel thuis is samen met Guustje. Zonder haar was deze prestatie onmogelijk geweest. Ook de meegereisde familie en vrienden (merci Totti voor de leuke blogtekstjes, merci zus Hannelore voor het filmwerk), alle supporters thuis, kiné Dirk en last but not least mijn team Leie Triatlon Team Deinze en alle partners (http://www.lttd.be/partners).
Allemaal een dikke merci voor de steun en support!
